- مک مکی
غرغرو
معنی مک مکی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
لکه های سیاه یا قهوه ای رنگ که بر چهره و پوست بدن انسان پیدا می شود، کلف، ماه گرفته
(مُ کَ کا)
لغت نامه دهخدا
مرد بی خیر. (منتهی الارب). کسی که در او خیر نباشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(کِ مَ)
لغت نامه دهخدا
مبتلا به کرمک. مبتلا به بیماری کرمک. آنکه به مرض کرمک دچار است. (یادداشت مؤلف) ، زن یا پسر بد. زنی که به عمل ناشایست راغب است. بدعمل زن. در تداول لوطیان، آنکه مایل به تباهکاری دیگران با خود باشد. (یادداشت مؤلف) ، اطواری، شهوی، کسی که دیگران را بوسیله ای آزار کند. موذی. (فرهنگ فارسی معین)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
مامک بودن. حالت و چگونگی مامک. مادر بودن. مادرک بودن:
چون کودکان ز دایه و مامک ز بخت خویش
دیدی نشان دایگی و مهر مامکی.
سوزنی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
و رجوع به مامک شود
چون کودکان ز دایه و مامک ز بخت خویش
دیدی نشان دایگی و مهر مامکی.
سوزنی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
و رجوع به مامک شود
(مُ تَ مَکْکی)
لغت نامه دهخدا
تر شده از خوی و عرق، اسبی که چشم خود را بزانو بخاراند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تمکی شود
(عُ)
لغت نامه دهخدا
مکیدن همه شیر. (منتهی الارب) (آنندراج). مکیدن همه چیزی را. (از ناظم الاطباء). مکمک المخ مکمکه، مکید همه مغز استخوان را. (از اقرب الموارد) ، غلطان رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُرْ رِ مَکْ کی)
لغت نامه دهخدا
نوعی درخت ’مر’ و بهترینش آن است که خوشبوی و تلخ و صاف و مایل به سرخی بود. (از تحفۀ حکیم مؤمن). و رجوع به مرمکی ذیل مرّ شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مکّوک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مکوک شود، جمع واژۀ مکّاء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مکاء شود
(یَ / یِ مَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به یک من. به اندازۀ یک من. که یک من وزن داشته باشد. به قدر یک من. یک منه. (یادداشت مؤلف) :
چو نیمی ز تیره شب اندرکشید
سپهبد می یک منی برکشید.
فردوسی
چو نیمی ز تیره شب اندرکشید
سپهبد می یک منی برکشید.
فردوسی
(لِلِ)
لغت نامه دهخدا
چرخی که نخ را بدان کلافه کنند (گناباد خراسان). ابزاری که بدان نخها را حلقه یا کلاوه کنند
(دِهْ مَکْ کی)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان دشمن زیاری بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان. واقع در9هزارگزی خاوری قلعه کلات مرکز دهستان. دارای 150 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین می شود. ساکنین از طایفه دشمن زیاری هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(چِ چِ)
لغت نامه دهخدا
چکاوک و قبره. (در تداول مردم شوشتر به نقل از نسخۀ خطی لغات شوشتری) ، کارد یا چاقوی مخصوص آشپزخانه. (در اصطلاح روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه)
(مُ کَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
نسبت است به مکرمیه که نام گروهی از خوارج است. (ازانساب سمعانی). و رجوع به مکرمیه شود
لکه های قهوه ای و سیاه رنگی که بر چهره یا پوست بدن انسان ظاهر می شود لکه های کوچک و بزرگ نقطه مانند قهوه یی که بر روی پوست صورت و گردن و دست و پا (نقاطی از پوست که در معرض تابش نور خورشید قرار میگیرد) پدید میاید. این عارضه که از سن سه سالگی ببالا در اشخاص سفید پوست که دارای مو های بور هستند دیده میشود بهیچوجه ناراحتی و درد ندارد و ساری نیز نیست و تقریبا معالجه پذیر نمیباشد کنجودک کنجتک
غرغری
از اصوات، صدای جوجه ی پرندگان
همان مدی من دوره ی هخامنشی برابر با، ۱ گرم و هر گرم نزدیک
مزه غذای خوشمزه آمیخته با چاشنی های گوناگون
از اصوات
بیماری که در اثر درد، به سختی و چهار دست و پا راه رود، کسی
شکاک، مردد
هر چیزی که صدای غیرمتعارف دهد، اسباب بازی بچه ها، نوعی.، لاغر، آدم بی ثبات، نر و ماده ی دکمه، چمباتمه، دو زانو
نوعی اسباب بازی برای کودکان، نام قسمتی از آسیاب، پرگو –
از انواع بازی های بومیاین بازی با گردو انجام می شود و بازی
به طرف چپ
کرمو، کسی که در بدنش کرم دارد، بازیگوش بودن، آمادگی داشتن